Faro 14 -19 maart 2022

We moesten er weer even uit. Naar de zon. Dus naar Faro, waar we als excuus op familiebezoek gingen. Luk test de relaxstoel in hotel Agua Ria.
Vanmorgen goot het van de regen.  We hadden geen ontbijt gereserveerd, dus moesten we de straat op. Op de hoek was een bakkerij, waar we uitgebreid ontbeten hebben. Het bleef maar regenen, dus terug naar het hotel en een uurtje zitten lezen.
  Naar het etnografisch museum. In twee jaar niets veranderd. De man rechts doet aan David Bowie denken.
  Maar dichterbij is het hem toch niet. Weer in de regen bij de haven, nog meer water!
  Naar het bisschoppelijk museum, tegels, sinaasappels
en de katholieke kerk, kan het nog Portugeser?    
Nu nog het Museum Municipal    
  Romeimse resten, het was genoeg zo.  
  Terug in hotel, droge kleren aan, voor zover we ze hadden.
 
    Woensdag om 11,30 de trein genomen naar Tavira. Janny stond bij het station op ons te wachten.
 

Deze foto's zijn van 2020.

Ze zijn niets veranderd.
    Terug in het hotel een uurtje op de iPad en slapen, daarna naar Namastey om te eten. Heerlijke curries.
     

Vanmorgen gewandeld. We wilden naar de zoutpannen, maar die het dichtstbij waren, waren niet meer in gebruik. Wel hier en daar een vogel en veel wilde bloemen. En veel oud, vervallen industrieel erfgoed, waar Luk zoveel van houdt. Na 7,5 km. Hebben we een bus gepakt en aan de haven in Faro thee gedronken (met). Daarna een poosje plat. Gegeten, veel vlees en een rondje gelopen. Bijtijds naar bed.

    Vrijdag met de ferry naar het strand van Faro. Thuis hoorden we dat het schelpenteldag was. Hier raakten we de tel kwijt.
Het waaide hard aan de Atlantische kust. Aan de laandkant was het beter. Hier en daar een bloemetje.  
    Ach. een Renault4.
Veel zand   en veel wind.
19 maart: Vroeg op, met de taxi naar de luchthaven en om half drie waren we weer thuis. Ook leuk.
     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

This Web Page Created with PageBreeze Free HTML Editor